Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- artistic_experiences_with_people_with_autism [2018-06-21 13:02] – rasa
+++ artistic_experiences_with_people_with_autism [2019-08-27 09:04] – rasa
@@ Line 3: / Line 3: @@
-**===== (On)gewenst. =====
-** **Tussen Neurodiversiteit en biodiversiteit.**
+**Tussen Neurodiversiteit en biodiversiteit.**
-//verkeerd :abuis, abusief, averechts, faux, fout, foutief, incorrect, mis, ongewenst, onjuist, onwaarongewild (bn) :ongewenstongeschikt (zn) :onbruikbaar, ondienstig, ondoelmatig, ongepast, ongewenst, ontoepasselijk//
 Geen enkele ouder wenst een kind met een neurologische stoornis. Net als geen tuinier een land met "onkruid" wenst. Wij begrijpen wel het belang van biodiversiteit in ons milieu maar gaan aan de gang volgens de regel "niet in mijn tuin".  Kort gras, propere struiken en bloemen die "mooi" zijn vormen het geheel van onze gewenste omgeving. Alles dat prikt, er raar uitziet of moeilijk te onderhouden valt duwen wij aan de kant of het liefst de andere kant van het hek, weg van ons.
-Onze omgang met mensen met autisme lijkt erg veel op de acties die wij in onze tuin praktizeren. Wij begrijpen dat deze mensen bestaan maar willen er erg weinig mee te maken hebben en liefst willen we ze ergens verstoppen en niet te vaak horen of zien. Net als in de strijd tegen onkruid waren er in onze geschiedenis periodes waar ook deze mensen werden bedreigd met chemische vernietiging.  Wij praten veel over misdaden van het nazisme tegen de joodse gemeenschap, maar erg weinig over het systematisch moorden van mensen met psychiatrische en mentale problemen door de nazis.
+Onze omgang met mensen met autisme lijkt erg veel op de acties die wij in onze tuin prakktizeren. Wij begrijpen dat deze mensen bestaan maar willen er erg weinig mee te maken hebben en liefst willen we ze ergens verstoppen en niet te vaak horen of zien. Net als in de strijd tegen onkruid waren er in onze geschiedenis periodes waar ook deze mensen werden bedreigd met vernietiging.  Wij praten veel over misdaden van het nazisme tegen de joodse gemeenschap, maar erg weinig over het systematisch moorden van mensen met psychiatrische en mentale problemen door de nazis.
 Door onderzoek en het leren kennen van biodiversiteit in de natuurlijke omgeving ontstaat een groter begrip voor locale vegetatie wat dan weer een meer inclusief landschap voortbrengt, net zo kunnen we verwachten dat een diepere dialoog naar leven en werken met autisme een meer inclusieve visie van een samenleving belicht.
@@ Line 27: / Line 26: @@
 Full article here http://neurocosmopolitanism.com/throw-away-the-masters-tools-liberating-ourselves-from-the-pathology-paradigm/
+https://www.facebook.com/NowThisOpinions/videos/2050535798369867/
 {{:img_1593.jpg|}}
@@ Line 43: / Line 42: @@
-In de voorbije jaren was ik uitgenodigd door de organisatie ’t pASSt (http://tpasst.org/) in Geel om met hen een artistiek traject uit te werken samen met mensen met autisme (ASS). Tijdens deze reeks van workshops en andere artistieke activiteiten heb ik een overvloed aan creatieve energie en potentieel mogen meemaken bij deze mensen, hoe anders zij de wereld om hen heen ervaren en zien maar ook hoe moeilijk het dan ook is om deze informatie tijdens korte bijeenkomsten weer naar buiten uit te vertalen. Het is ook geweten dat begaafde mensen met ASS gestigmatiseerd worden en in een soort cliche matig sociaal isolement terechtkomen waar moeilijk doorheen te praten valt. Ik vond het ontzettend interessant hoe deze mensen tijdens het creatie process een andere of ongewone invalshoek naar de opdracht vinden en hoe anders zien of denken voor hun gewoon normaal is. Als resultaat van dit traject heb ik een tentoonstelling opgebouwd in de Stadsbiblioteek Geel "Krachtige natuur, unieke mensen".
+In de voorbije jaren was ik uitgenodigd door de organisatie ’t pASSt (http://tpasst.org/) in Geel om met hen een artistiek traject uit te werken samen met mensen met autisme (ASS). Tijdens deze reeks van workshops en andere artistieke activiteiten heb ik een overvloed aan creatieve energie en potentieel mogen meemaken bij deze mensen, hoe anders zij de wereld om hen heen ervaren en zien maar ook hoe moeilijk het dan ook is om deze informatie tijdens korte bijeenkomsten weer naar buiten uit te vertalen. Het is ook geweten dat begaafde mensen met ASS gestigmatiseerd worden en in een soort cliche matig sociaal isolement terechtkomen waar moeilijk doorheen te praten valt. Ik vond het ontzettend interessant hoe deze mensen tijdens het creatie process een andere of ongewone invalshoek naar de opdracht vinden en hoe anders zien of denken voor hun gewoon normaal is. Als resultaat van dit traject hebben wij een tentoonstelling opgebouwd in de Stadsbiblioteek Geel "Krachtige natuur, unieke mensen".
+"In de samenwerking met Rasa en op ieder hun tempo, rekening houdend met de differentiatie binnen het autismespectrum, zagen we hen na verloop van tijd initiatief nemen en in beweging komen. Een kunstenaar in hen werd opnieuw geboren en hun zelfvertrouwen werd telkens opgekrikt. We zagen een proces van durven een camera vastnemen, uitproberen en groeien met verbluffende eindresultaten. De rust en ongedwongenheid waarmee Rasa de workshops samen met mij, als vertaler-tolk naar het autisme, zijn een unieke combinatie hoe een doelgroep kansen kan krijgen, om verborgen artistiek talent te ontdekken en te stimuleren." -oprichter van vzw 't pASSt Kristel Binnemans
+Meer info over deze project hier https://libarynth.org/powerful_nature_autism
-"In de samenwerking met Rasa en op ieder hun tempo, rekening houdend met de differentiatie binnen het autismespectrum, zagen we hen na verloop van tijd initiatief nemen en in beweging komen. Een kunstenaar in hen werd opnieuw geboren en hun zelfvertrouwen werd telkens opgekrikt. We zagen een proces van durven een camera vastnemen, uitproberen en groeien met verbluffende eindresultaten. De rust en ongedwongenheid waarmee Rasa de workshops samen met mij, als vertaler-tolk naar het autisme, zijn een unieke combinatie hoe een doelgroep kansen kan krijgen, om verborgen artistiek talent te ontdekken en te stimuleren." -oprichter van vzw 't pASSt Kristel Binnemans
 {{ :0101.jpg |}}
-Na vele positieve reacties heb ik besloten om een transdisciplinair onderzoek op te starten om dieper in deze wereld door te dringen. Ik zie dit onderzoek als een artistiek parcours, een reis, door ontmoetingen en kennis en verbindingen te maken in een wereld die door onze maatschappij fundamenteel als anders gezien wordt en waarin de deelnemers en ik samen een ervaring leren delen. Op deze pagina kan je een fotografisch en geschreven dagboek van het process volgen.
+Na vele positieve reacties heb ik besloten om een transdisciplinair onderzoek op te starten om dieper in deze wereld door te dringen. Ik zie dit onderzoek als een artistiek parcours, een reis, door ontmoetingen en kennis en verbindingen te maken in een wereld die door onze maatschappij fundamenteel als anders gezien wordt en waarin de deelnemers en ik samen een ervaring leren delen. Op deze pagina kan je een fotografisch en geschreven samenvatting van deze process volgen.
@@ Line 56: / Line 58: @@
+Tijdens de eerste fase van de onderzoek heb ik mij voornamelijk gericht op bestaande theorieën, artikels en boeken over autisme. Van de meest droge uitleg en geschiedenis van wat deze diagnose inhoud tot fictieve novelles waarin autisme een grote rol speelt en artikels en teksten geschreven door mensen met ASS zelf (reading list below). Het was een erg emotionele periode omdat ik al vanaf het begin besefte hoe zwaar en gevoelig dit thema in onze maatschappij ligt.
-**04-10 Juni**
-<blockquote>If you knew when you began a book what you would say at the end , do you think that you would have courage to write it? M.Foucault
+<blockquote>Neurodiversity proponents argue that autism is a neuro-minority rather than a mental disorder. In short, they deny neither that categories such as autism indicate disabilities, nor indeed the various forms of distress associated with being disabled. Rather, it is that they locate this disablement and distress in society instead of framing it as stemming from a medical pathology in the individual. So an autistic person may, for example, have heightened sensory sensitivity; but they only become disabled in relation to the senses in a world that is not designed to accommodate for this different way of processing, thus leading them, say, to experience sensory overload. **by Robert Chapman** </blockquote> full article to be found here https://intersectionalneurodiversity.wordpress.com/2018/03/29/is-society-sick-autism-and-the-extended-mind/
-</blockquote>
-Het begint hier.
+Autisme is een redelijk nieuwe diagnose en in een korte honderd jaar geschiedenis heeft het een lange moeilijke weg afgelegd. In verschillende landen liep dit parcours op een andere manier wat vaak tot een nog groter misverstand leidde, aangaande welke soort zorg deze mensen nodig hebben en welke plaats in onze samenleving zij kunnen nemen. Vele uitspraken en verklaringen over ASS en hoe het wordt verzorgd is wel erg confronterend. **Daar staat naast dat de vraag “waarin en hoe sta ik zelf in dit verhaal?” vaak naar boven kwam. Hoe onderzoek je zoiets als kunstenares zonder iemand te kwetsen of gebruik van te maken.** Het was direct duidelijk voor mij dat ik niet met kunst therapieën, onderwijs of mogelijke oplossingen voor de zorg sector bezig moest zijn maar dat ik hoefde te kijken hoe wij elkaar samen esthetisch vinden en hoe we door deze ontmoetingen elkaar kunnen beïnvloeden. De keer punt was toen "Loud Hands/ Autistic people speaking" by The Autistic Self Advocacy Network in mij handen viel. (Reading notes van de onderzoek https://libarynth.org/autism_related_reading_notes)
+ Zonder te lang te wachten heb ik besloten om een meer direct contact met mensen met ASS te gaan zoeken.
-De eerste week is voorbij.
+<blockquote>Mensen denken dat autisme aan de buitenkant zit. Dat je het kunt zien. Maar dat is niet zo. Autisme is onzichtbaar. Het kan aanwezig zijn zonder dat het opvalt. Het zit aan de binnenkant. D. Dumortier , "Van een andere planeet" </blockquote>
-Twee boeken gelezen: "Na de regen" Eva De Groote en "Van een andere planeet" Dominique Dumortier.
-In deze eerste faze van het onderzoek wil ik theoretische informatie verwerken en een reeks activiteiten voorbereiden voor verschillende workshops en experimenten in de herfst. Theorie en praktijk in evenwicht houden wordt een uitdaging. Maar ik will een losse agenda houden zonder stress om prestaties die ik moet leveren of verwachtingen waar te maken. Ik wil mijn intuïtie gebruiken om stappen te bepalen en mijn ogen open te houden voor de verassingen die naar mij toe komen.
+https://fo.am/blog/2018/10/22/visible-and-invisible-autism/
-{{:32a_0674.jpg|}}
+**Werking met 'tpASST**
-**11-17 Juni**
+Na het bezoek aan een paar buitengewone onderwijs scholen en trachten contact op te nemen met verschillende organisaties die met ASS in België werken ging ik tenslotte samenwerken met de organisatie ‘tpASSt.
+{{:0808.jpg|}}
+Als een eerste stap mocht ik deelnemen een het dagbesteding traject dat enkele dagen per week mensen met ASS kans geeft om organisatorische en praktische taken van de organisatie zelf uit te voeren, zelf een planning van gewenste activiteiten samen te stellen en oefeningen rond samenzijn uit te proberen. Ik ging een dag per week met hun samenzijn. Het was een perfecte kans om in direct menselijke contact met hen te komen, te luisteren naar hun verhalen en vooral kennis te maken met uitdagingen en methodes in hun communicatie.
+Naast de dagbesteding activiteiten van de donderdagen heb ik ook verschillende artistieke oefeningen voorgesteld. Een van deze was een sensorische wandelingen. Deze werd met groot enthousiasme opgenomen en wij hebben al eind september een parcours in de buurt van Geel samengesteld.
+{{:0322.jpg|}}
+Het formaat van deze wandeling moest simpel blijven om een kans aan de deelnemers te geven om zelf te kiezen aan welke actie of oefening deel te nemen en of in welke alleen toeschouwer te zijn.
+Voor alle duidelijkheid makte wij simpele afspraken:
+-Wij blijven in een groep (je kan zo ver als je wil vooruit of achteruit of links of rechts gaan maar je moet de groep zien)
+-Wij volgen het ritme van Jef (36) om dat hij moeite heeft met stappen
+-Als we stoppen en ik introduceer een activiteit mag je kiezen of je wil mee doen. Er is absoluut geen verplichting. Iedereen kiest wat "deelnemen" betekent voor zichzelf.
+-Tijdens de wandeling trekken wij foto's met duidelijke opdracht van die dag. Wie absoluut niet op de foto wil staan moet dit tegen iedereen zeggen.
+-Als wij een interessant object op ons pad vinden, nemen wij dit mee.
+Na de eerste try-out werd er besloten om deze elke maand te herhalen met nieuwe input bedacht niet alleen door mij maar ook door de deelnemers zelf. Deze wandelingen gaven niet alleen een mogelijkheid om concrete oefeningen uit te proberen maar brachten ook een laagdrempelige manier om elkaar beter te leren kennen en in het creatieve proces te betrekken.
+https://fo.am/blog/2019/06/03/communicating-through-silence/
+‘tpASSt bied ook creatieve ateliers aan mensen met ASS. Meestal gaat het over craft’s of kunst therapie. Ik vond deze twee richtingen niets voor mij daarom heb ik een reeks ateliers over abstract denken voor gesteld. Abstracties zijn erg moeilijk voor autistische mensen. Ik heb er erg goed over nagedacht om een manier te vinden hoe ik op een uitdagende maar veilige manier deze mensen hun eigen abstracties kon laten maken (met tekst of beeld). Ik heb besloten met een soort van defragmenteer proces te werken. Dat betekent dat ik eerst mijn ideeën tot de kleinste puzzelstukjes moest verdelen en dan samen met de groep of individuen stap per stap deze stukken tot een groter eindwerk samen te stellen. Het werkte prima voor de deelnemers maar was erg uitdagend voor mijzelf. Ik ben iemand die meestal vrij spontaan en op intuïtieve wijze werkt. Maar met deze defragmentatie methode moest ik zelf met elke stap meer keuzes maken wat leed tot meer ongewone resultaten.
+Niet alle ateliers verliep als ik heb die bedacht. Af aan toe kreeg ik onverwachte uitdagingen. Bij voorbeeld in de aanloop naar het eerste creative atelier had ik een bericht gekregen van de organisatoren met een opmerking. Er zijn een aantal mensen die niet tegen het geluid kunnen dat een stift op papier maakt. Mijn ganse activiteit was gebaseerd op met Posca stiften te werken. Posca stiften zijn op waterbasis en geurloos. Ik vind vooral het kleuren gamma zeer gevarieerd en aantrekkelijk. Wel, niks aan te doen, ik wou niet dat er deelnemers weg vallen dus ik ging opzoek naar stille stiften. Geen makkelijke taak. Ik heb alle stiften in verschillende kunst winkels uitgeprobeerd. Ik kon niet te veel verschil horen. Maar kon toch wel tot een begrip komen over welke geluiden het gaat. Het is een hoge frequency geluid dat wordt geproduceerd wanneer stiften over het papier schuiven. Ik kon me inbeelden dat wanneer je dit hoort je lichaam erg ongemakkelijk kan voelen.
+De resultaten van de deelnemers van deze ateliers en documentatie van het proces werden getoond in het cc van Mol.
+**Residentie Espacetous in Brussel**
+{{:0681.jpg|}}
+Een wan de grootste uitdaging voor mensen met ASS blijft communicatie. Alles wat meer complex is valt vaak moeilijk te uitleggen of begrijpen. Verdiepende gesprekken meestal gebeuren met hulp van visuele symbolen, pictogrammen of zelfs emoji’s. Daarom heb ik besloten om dit proces ook in andere velden te gebruiken.
+In Januari ging ik in residentie in Espacetous in Molenbeek, Brussel waar ik de kans had om met buurtbewoners in gesprek te gaan met behulp van de selectie van mijn foto’s. Door een interview van rond een uur lang kwamen mensen van de omgeving (meestal uit kwetsbare sociale omstandigheden) hun levensverhalen delen. Bij elke vraag moesten zij eerst een foto kiezen om met deze dan de vraag te beantwoorden. Na het interview had elke gast een eigen reeks foto’s met tittels samengesteld. Deze reeksen als een try-out tentoonstelling werden ook aan het publiek getoond als eindresultaat van de residentie. Er is een plan om deze project nog verder te trekken en in de lente van 2020 als een openlucht tentoonstelling in Brusselse straten organiseren.
+**Retraite.**
+{{:img_1521.jpg|}}
+Na lange gesprekken met mensen met autisme en professionele teams rond het thema reizen en ASS is het duidelijk geworden dat op reis gaan en vooral op reis met intellectuele uitdagingen gaan niet bestaat of niet genoeg aangeboden wordt. Ik heb besloten om een retraite te organiseren voor deze mensen met ASS waar je niet alleen op avontuur naar een onbekende buiende omgeving gaat maar ook een intellectueel creatief programma meemaakt. Met Auti-coach Kristel Binnemans hebben wij een driedaags programma samengesteld rond verbindende communicatie en communicatie met zichzelf. Deze retraite nam plaats op een boerderij in Zarlardingen. Wij telden 6 deelnemers en er is een vraag om een volgende retraite in de herfst te organiseren.
+https://fo.am/blog/2019/07/10/down-rabbit-hole/
+**Toon en deelmomenten.**
+All een tijdtje werk ik als artistieke adviseur samen met het kunstenaarscollectief Oracle. Vorig jaar waren zij bezig met een langdurige project in palliatieve dagzorg centrum Topaz. Na lange gesprekken hebben wij besloten om onze kennis en ervaringen in verschillende kanten van de Zorg samen te brengen en kijken hoe dat kan samenspelen. Er waren veel gelijkenissen in werking met autisme en omgaan met mensen van het palliatieve dagcentrum Topaz. Onze samenwerking groeide uit tot een tentoonstelling voor een groep show “Through art we care” in De Markten in Brussel.
+https://fo.am/blog/2019/04/03/witnessing-care/
+Laatste fase van mijne onderzoek was gericht op informatie delen met coleega's en publiek. Naast open deurdagen in Mei bij 'tpASSt in Geel was het ook fijn om mogelijkheden te krijgen om kennis en bevindingen te tonen aan een grotere groep mensen vanuit de kunst en zorg sectoren. Naast een gesprekken rond autisme en mijne parcours van voorbije jaar heb ik een performative Silent tea sessie als een prikkelloze tijd gecreëerd voor de retraite Beyond Zorg in het kader van het Amen&Beyond festival van Vooruit.
+https://fo.am/blog/2019/06/02/silent-tea-beyond-care-retreat/
+**Conclusies.**
+Als een conclusie deze onderzoek heft me een kans gegeven om individueel artistieke weg te kiezen. Door deze thema te onderzoeken heb ik contacten binnen de Kunstsector versterkt en een volledig nieuwe pad in de Zorgsector gevonden.  Wat ik deze jaar meest buiend vond is vooral begrip van een diepere sensorische gevoeligheid en meerdere manieren van communicatie. Zo wil ik verder werken met het concept van prikkellosse omgevingen, participatie en werken in directe contact met mensen in kwetsbare context.
+<blockquote>The most notable example of this is the intense world theory. This theory claims that autism is a product of ‘hyper’ sensitivity rather than ‘hypo’ sensitivity as had been previously thought. In the words:
+‘because a subset of cues are overly intense, compulsively attended to, excessively processed and remembered with frightening clarity and intensity. Autistic people may, therefore, neither at all be mind-blind nor lack empathy for others, but be hyper-aware of selected fragments of the mind, which may be so intense that they avoid eye contact, withdraw from social interactions and stop communicating.’
+For them, this includes not just cognitive-perceptual differences, but also ‘hyper-emotionality’, leading autistic people to become, in their words, ‘trapped in a limited […] internal world’. In turn, subsequent research has seemingly supported this theory, such as a recent study which found precisely that autistic people don’t look others in the eyes, not due to social disinterestedness as previously thought, but rather due to sensory-overload. **by Robert Chapman** </blockquote> full article to be found here https://intersectionalneurodiversity.wordpress.com/2018/04/11/are-autistic-people-really-too-sensitive-how-the-intense-world-theory-gaslights-the-autistic-population
+Prikkels zijn niet allen pijnlijk en uitdagend voor mensen met ASS maar kunnen ook veel stress veroorzaken voor elk van ons. Prikkellos is niet noodzakelijk een lege ruimtes met niets erin. Maar het zijn ruimtes waarin verschillende sensorische elementen op een harmonische manier met elkaar omgaan. Geïnspireerd door een fenomeen gekend als “Unintentional blindness” wil ik een installatie ontwikkelen waar met behulp van analoge technieken een laagdrempelig sensorische ruimte tot een rakende esthetische ervaring voor de toeschouwers wordt.
+Reading notes about beauty https://libarynth.org/beauty_culture_reading_notes
+https://www.demorgen.be/buitenland/britse-supermarkt-organiseert-stille-uren-voor-autisten-b3768115/
+**23 juli - 26 augustus**
+Een maand vol met reizen en ontmoetingen. Ik heb mijne vakantie in Oost Europa gebruikt om contacten te leggen in het buitenland in verband met autisme. Er zij veel organisaties dat met jongeren met ASS werken en veel minder platformen dat oudere autistische mensen samenbrengt voor vrije tijd, stimulerende gesprekken of doelgerichte activiteiten. Alsof eens je oud genoeg ben daar is geen nood om verder te groeien, nieuwe dingen te leren en contact met gelijkaardige mensen te hebben. Er bestaat well grote instellingen maar de behandeling van de mensen binnen zo een instelling vind ik een stap te ver... Veel andere van deze organisaties bevind zich vaak onder de dak van de kerken. Maar dan valt het niet gemakkelijk in dialoog te gaan over diversiteit, sexualiteit en artistieke uitdaging.
+Ik heb ook enkele autistische mensen ontmoet dat all ganse leven doorgebracht zonder de diagnose onder te gaan self wetend dat daar iets miss is. Jaren lang maskerende gedrag om "normaal" te zijn wordt een automatisme maar vaak lijd tot conflicten, uitputting, gevoel van onbegrip en hopeloosheid. Voor oudere generatie in Oost Europa autisme is niet bekent en ik ben niet zeker het is een goed idee om deze mensen nog te duwen om diagnose onder te gaan. Zoveel autisme van binnen zit, het begrip over autisme moet well van "buiten" komen. Mensen moeten meer over leren. Dat ben ik zeker.
+Veel leesplezier en links over autisme, positieve communicatie en support tijdens deze maanden.
+https://www.facebook.com/aspergersfromtheinside/videos/494589611013932/UzpfSTEyMTU3OTYzMDI6MTAyMTgwNzQwNzQxMDI4MDk/?fb_dtsg_ag=Adwb8IhE8Y_kCkikso0ZbXyjz7pBYn3INSg7NQ8AhgNT6Q%3AAdx2tfoa2PbGLHiCGD0NCQwm9CY-Xuo6QC3jE2wNI-gT1Q
+http://www.verbindendecommunicatie.com/geweldloze-communicatie/verbindende-communicatie-nvc/empathie-sympathie-medelijden-mededog
+https://mandyverleijsdonk.wordpress.com/2018/05/26/wat-is-overprikkeling/
+**27 augustus - 9 september**
+Ik heb besloten om mijn theoretische tijd in te korten en vroeger met praktijk te beginnen. In samenwerking met 'tpASSt hebben wij een schema samengesteld voor de activiteiten voor dit najaar. Vanaf nu gaan we verder met een keer per week een observatie dag in te schakelen in het nieuw huis voor samenkomst voor mensen met ASS in Geel. Daarnaast heb ik een aantal ateliers gepland waar we samen artistieke experimenten uitvoeren in kleine groepen. Een keer per maand organiseer ik een wandeling in een natuur gebied. Het doel van deze wandeling is door sensorische ervaringen in gesprek te gaan over denk en kijk processen.
+**10-16 September**
+{{:0781.jpg|}}
+Begeleid door Mathijs (23jaar oud) hebben wij een parcour gekozen in de buurt van het 'tpASSt thuis voor onze wandeling. Hij nam mij mee en vertelde allerlei verhalen over de omgeving en zijn ervaringen met in deze buurt groot te worden.
+Verder heb ik een aantal nieuwe leden van 'tpASSt ontmoet:
+Linda(21), een jonge vrouw die helpt met koken en bakt erg lekkere koekjes
+Luc(+-50), zorgt voor digitalisering van de bib
+Michel(30), was vroeger al een deelnemer met een enorm grote creatief potentieel, tekent boeken vol met strip figuren
+Cedric(21), een "stand up" comedian die iedereen aan het lachen maakt, hij kan van alles repareren
+Suzanne(60), een geweldige knutselaar, komt altijd met nieuwe ideeén om iets te maken en al gemaakte voorbeelden
+Ik vind het erg rustgevend met deze mensen samen te zijn. Alles verloopt traag, eerlijk, simpel. Er wordt veel respect getoond voor elkaar. Er wordt veel gesproken over mogelijke plannen van het "huis", welke activiteiten en onder welke condities die kunnen en niet kunnen plaats nemen. Af en toe komen er verhalen over pijnlijke ervaringen naar boven. Er is daar veel begrip voor.
+{{:0789.jpg|}}
+**17- 23 September**
+{{:10a_0416.jpg|}}
+Een eerste wandeling.
+Onze groep : Luc, Kristel, Lara, Chiel, Cedric, Suzanne, Lotta, Jef en ik.
+Eerst duidelijke afspraken maken:
+Wij blijven in een groep (je kan zo ver als je wil vooruit of achteruit of links of rechts gaan maar je moet de groep zien)
+Wij volgen het ritme van Jef (36) om dat hij moeite heeft met stappen
+Als we stoppen en ik introduceer een activiteit mag je kiezen of je wil mee doen. Er is absoluut geen verplichting. Iedereen kiest wat "deelnemen" betekent voor zichzelf.
+Tijdens de wandeling trekken wij foto's met aandacht voor details en mensen. Wie absoluut niet op de foto wil staan moet dit tegen iedereen zeggen.
+Als wij een interessant object op ons pad vinden, nemen wij dit mee
+Ik wou me voor de eerste keer meer richten naar geluiden en mogelijke verhalen. Tijdens de wandeling heb ik een aantal "Haltes" gekozen waar wij voor 5min stil staan. Met de ogen dicht als het kan. Het is herfst. Er zijn veel natuurlijke geluiden van wind, vliegende vogels en huisdieren. Naast de luisteroefeningen heb ik ook een kleine activiteit met klei voorgesteld en ook ogendicht tekenen en een oefening met touw knopen...
+Alles wat meer physique inspanning vraagt en meer avontuurlijk lijkt (zo als als hoog mogelijk boom te raken, of in het mais veld verdwijnen) was al direct een success. Alles wat meer narratieve betekenis moest hebben (zo als nadenken over wat will je loslaten) was wel uitdagend. Het is opmerkelijk dat bij bijna alle activiteiten iedereen mee deed. Onverwacht was dat wij elke keer moesten stoppen wanneer een hond, schaap, paard of koe op ons pad zichtbaar was. Naast een tuin met raskippen hebben wij zeker een half uur gestaan. Iedereen wou een foto van de kippen trekken, veertjes halen, proberen de beesten aan te raken en zo voort.
+Ik moest mij inhouden om niet steeds deze mensen te fotograferen. Ik vind ze ontzettend eerlijk en mooi.
+Wij eindigden onze wandeling terug bij het 'tpASSt huis. Iedereen nam een object uit onze verzameling en plaatste die op de bank. Zo creéerden wij samen een beeld.
+{{:17a_0423.jpg|}}
+{{:36a_0442.jpg|}}
-<blockquote>Mensen denken dat autisme aan de buitenkant zit. Dat je het kunt zien. Maar dat is niet zo. Autisme is onzichtbaar. Het kan aanwezig zijn zonder dat het opvalt. Het zit aan de binnenkant. D. Dumortier , "Van een andere planeet" </blockquote>
-Ik heb all een reeks portreten van mensen met ASS. Ik vind het echt prachtig om hun in beeld te krijgen. Het is niet altijd even evident om niet geposeerde en eerlijke blikken van hun te vangen, nog moeilijker om deze foto's publiek te tonen zonder iemand te kwetsen. De meeste mensen met ASS zijn vaak in hun leven gekwetst door hun omgeving en/of maatschappij. Zij willen geen aandacht creeren waardoor ze nog meer gestigmatiseerd zouden kunnen worden. Ik respecteer deze wens. Ik ben opzoek naar de verschillende manieren om toch de portretten te bewerken waardoor je deze mensen op hun mooist kan zien zonder een herkenbaar gezicht te tonen.
+**24- 30 September**
-Momenteel ben ik bezig met analoge foto's digitaliseren en tot pixels vergroten, dat later kan het met de hand ingekleurd worden door deelnemers van de workshop. Ik ben geïnteresseerd of de deelnemers kan verschillende patronen bedenken waardoor de foto's als computer glitch uitziet of een volledig andere beeld wordt.
+The quest for the silent pens...
+In dit voorjaar heeft 'tpASSt twee evenementen georganiseerd ivm digitale technologie. Ik was gevraagd om deze evenementen te documenteren en er een representatie van te maken voor een tentoonstelling in November.
-{{:35a_0677.jpg|}}
+Naast de documentatie foto's heb ik besloten ook een aantal werken te maken samen met autistische mensen van 'tpASSt waar de verbinding tussen analoog en digitaal anders getoond wordt.
+In de aanloop naar het eerste creative atelier had ik een bericht gekregen van de organisatoren met een opmerking. Er zijn een aantal mensen die niet tegen het geluid kunnen dat een stift op papier maakt. Maar mijn activiteit was gebaseerd op met Posca stiften te werken. Posca stiften zijn op waterbasis en geurloos. Ik vind vooral het kleuren gamma zeer aantrekkelijk. Wel, niks aan te doen, ik wil niet dat er deelnemers weg vallen dus ik ging opzoek naar stille stiften. Geen makkelijke taak. Ik heb alle stiften in verschillende kunst winkels uitgeprobeerd. Ik kon niet te veel verschil horen. Maar kon toch wel tot een begrip komen over welke geluiden het gaat. Het is een hoge frequency geluid dat wordt geproduceerd wanneer stiften over het papier schuiven. Ik kan me inbeelden dat wanneer je dit hoort je lichaam erg ongemakkelijk kan voelen.
-Een bezoek aan de Dr. Guislain museum en een open podium festival "Don't eat the microphone" ( http://www.veridianazurita.com/index.php?/projects/what/ ) an artistieke project door Veridiana Zurita en Petra Van Dyck om de relatie tussen mentale gezondheid, genezen, artistieke productie, economie en ruimte ontwerp in vraag te stellen. Een fijne namiddag met interessante mensen van kunst en psychiatrie in erg open formaat: een grote speelplein waar iedereen kan naar binnen of buiten springen zonder verwachtingen wat moet gebeuren. Lange gesprekken over mentale gezondheid en zorg, problematiek er in maar ook vele mooie initiatieven en voorbeelden.
+Uiteindelijk heb ik verschillende alternatieve bedacht. Ik heb naast stiften ook stempels en inkt mee genomen. Tijdens het atelier is alles vlot verlopen. De grootste uitdaging was niet het geluid maar de techniek en precisie. Alles ging wat te traag hetgeen  zorgde voor verveling bij enkele deelnemers.
-Ik heb een idee om reeks wandelingen organiseren waar de fixaties en kleine obsessies van mensen met ASS op een aangename manier in een beeld gebracht en erwaaren kan worden. De omgeving van Dr. Guislain museum lijkt me een perfecte plek om zo iets te uitproberen.
+Opmerkelijk was dat de voorgestelde taak het best uitgevoerd werd door Lotta (een niet verbale autistische jonge vrouw). Ik heb haar nu al twee keer ontmoet. Ze communiceert alleen met Cedric. Hij kan letterlijk haar gedachten lezen. Het is een opmerkelijke connectie tussen die twee.
-{{:10_0223.jpg|}}
-**18-24 Juni**
-"Loud Hands/ Autistic people speaking" by The Autistic Self Advocacy Network.
-Wat een geweldige boek! Ik was all lang voor zo iets op zoek. Deze boek is een verzameling van artikels geschreven door mensen met autisme. Vol met activisme, frustraties, humor and liefde. Ik heb een gevoel dat ik zal deze boek heel vaak gebruiken.
 **Onderzoek vragen**
@@ Line 106: / Line 286: @@
-**//How can we by talking about biodiversity inspire wishful shift in understanding Neurodiversity?//**
+**//How can we by taking as an example Biodiversity inspire wishful shift in understanding Neurodiversity?//**