Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- artistic_experiences_with_people_with_autism [2018-09-12 12:49] – rasa
+++ artistic_experiences_with_people_with_autism [2018-10-08 16:46] – rasa
@@ Line 12: / Line 12: @@
 Geen enkele ouder wenst een kind met een neurologische stoornis. Net als geen tuinier een land met "onkruid" wenst. Wij begrijpen wel het belang van biodiversiteit in ons milieu maar gaan aan de gang volgens de regel "niet in mijn tuin".  Kort gras, propere struiken en bloemen die "mooi" zijn vormen het geheel van onze gewenste omgeving. Alles dat prikt, er raar uitziet of moeilijk te onderhouden valt duwen wij aan de kant of het liefst de andere kant van het hek, weg van ons.
-Onze omgang met mensen met autisme lijkt erg veel op de acties die wij in onze tuin praktizeren. Wij begrijpen dat deze mensen bestaan maar willen er erg weinig mee te maken hebben en liefst willen we ze ergens verstoppen en niet te vaak horen of zien. Net als in de strijd tegen onkruid waren er in onze geschiedenis periodes waar ook deze mensen werden bedreigd met chemische vernietiging.  Wij praten veel over misdaden van het nazisme tegen de joodse gemeenschap, maar erg weinig over het systematisch moorden van mensen met psychiatrische en mentale problemen door de nazis.
+Onze omgang met mensen met autisme lijkt erg veel op de acties die wij in onze tuin prakktizeren. Wij begrijpen dat deze mensen bestaan maar willen er erg weinig mee te maken hebben en liefst willen we ze ergens verstoppen en niet te vaak horen of zien. Net als in de strijd tegen onkruid waren er in onze geschiedenis periodes waar ook deze mensen werden bedreigd met chemische vernietiging.  Wij praten veel over misdaden van het nazisme tegen de joodse gemeenschap, maar erg weinig over het systematisch moorden van mensen met psychiatrische en mentale problemen door de nazis.
 Door onderzoek en het leren kennen van biodiversiteit in de natuurlijke omgeving ontstaat een groter begrip voor locale vegetatie wat dan weer een meer inclusief landschap voortbrengt, net zo kunnen we verwachten dat een diepere dialoog naar leven en werken met autisme een meer inclusieve visie van een samenleving belicht.
@@ Line 27: / Line 27: @@
 Full article here http://neurocosmopolitanism.com/throw-away-the-masters-tools-liberating-ourselves-from-the-pathology-paradigm/
+https://www.facebook.com/NowThisOpinions/videos/2050535798369867/
 {{:img_1593.jpg|}}
@@ Line 128: / Line 128: @@
 Reading notes van de onderzoek https://libarynth.org/autism_related_reading_notes
-Juni- 22 Juli
+**24 Juni- 22 Juli**
 Ik lees verder verschillende articles in verband met ASS. Het is niet makkelijk om positief te blijven in alle verschrikkelijke verhalen. Momenteel zit ik de chapter van een boek dat noemt "What they did to us". Diagnose van ASS is vrij recent en bestande methodieken hoe moet je met autisme omgaan zijn echt niet mee met deze tijden. Het lijkt me dat de zorg sector is veel te veel gefocust op proberen deze mensen "normaal" te maken in plaats ervan naar hun te luisteren en voor te zorgen. Het is verassend hoe traag wij als een matschapij vooruit kruipen waneer wij over begrip en integratie van een "anders zijn" praten. Waroom zijn wij zo gemeen?
@@ Line 158: / Line 158: @@
 Een interessante article over een stille uur in de supermarkten voor mensen met ASS https://www.demorgen.be/buitenland/britse-supermarkt-organiseert-stille-uren-voor-autisten-b3768115/
-juli - 26 augustus
+**23 juli - 26 augustus**
 Een maand vol met reizen en ontmoetingen. Ik heb mijne vakantie in Oost Europa gebruikt om contacten te leggen in het buitenland in verband met autisme. Er zij veel organisaties dat met jongeren met ASS werken en veel minder platformen dat oudere autistische mensen samenbrengt voor vrije tijd, stimulerende gesprekken of doelgerichte activiteiten. Alsof eens je oud genoeg ben daar is geen nood om verder te groeien, nieuwe dingen te leren en contact met gelijkaardige mensen te hebben. Er bestaat well grote instellingen maar de behandeling van de mensen binnen zo een instelling vind ik een stap te ver... Veel andere van deze organisaties bevind zich vaak onder de dak van de kerken. Wat dan moelijk valt te spreken over diversiteit, sexualiteit en artistieke uitdaging.
@@ Line 174: / Line 174: @@
 https://mandyverleijsdonk.wordpress.com/2018/05/26/wat-is-overprikkeling/
-augustus - 9 september
+**27 augustus - 9 september**
-Ik heb besloten om mijn theoretische tijd in te korten en vroeger met praktijk te beginnen. In samenwerking met 't passt hebben wij een schema samengesteld voor de activiteiten voor deze najaar. Vanaf nu ga verder met een keer per week een observatie dag inschakelen in de nieuw huis voor samenkomst voor mensen met ASS in Geel. Ernaast heb ik een aantal ateliers geplant waar wij gaan samen artistieke experimenten uitvoeren in kleine groepen. Een keer per maand organiseer ik een wandeling in een natuur gebied. De doel van de ze wandeling is door de sensorische ervaringen in de gesprek gaan gaan over de denk en kijk processen.
+Ik heb besloten om mijn theoretische tijd in te korten en vroeger met praktijk te beginnen. In samenwerking met 'tpASSt hebben wij een schema samengesteld voor de activiteiten voor dit najaar. Vanaf nu gaan we verder met een keer per week een observatie dag in te schakelen in het nieuw huis voor samenkomst voor mensen met ASS in Geel. Daarnaast heb ik een aantal ateliers gepland waar we samen artistieke experimenten uitvoeren in kleine groepen. Een keer per maand organiseer ik een wandeling in een natuur gebied. Het doel van deze wandeling is door sensorische ervaringen in gesprek te gaan over denk en kijk processen.
+**10-16 September**
+{{:0781.jpg|}}
+Begeleid door Mathijs (23jaar oud) hebben wij een parcour gekozen in de buurt van het 'tpASSt-huis voor onze wandeling. Hij nam mij mee en vertelde allerlei verhalen over de omgeving en zijn ervaringen met in deze buurt groot te worden.
+Verder heb ik een aantal nieuwe leden van 'tpASSt ontmoet:
+Linda(21), een jonge vrouw die helpt met koken en bakt erg lekkere koekjes
+Luc(+-50), zorgt voor digitalisering van de bib
+Michel(30), was vroeger al een deelnemer met een enorm grote creatief potentieel, tekent boeken vol met strip figuren
+Cedric(21), een "stand up" comedian die iedereen aan het lachen maakt, hij kan van alles repareren
+Suzanne(60), een geweldige knutselaar, komt altijd met nieuwe ideén om iets te maken en al gemaakte voorbeelden
+Ik vind het erg rustgevend met deze mensen samen te zijn. Alles verloopt traag, eerlijk, simpel. Er wordt veel respect getoond voor elkaar. Er wordt veel gesproken over mogelijke plannen van het "huis", welke activiteiten en onder welke condities die kunnen en niet kunnen plaats nemen. Af en toe komen er verhalen over pijnlijke ervaringen naar boven. Er is daar veel begrip voor.
+{{:0789.jpg|}}
+**17- 23 September**
+{{:10a_0416.jpg|}}
+Een eerste wandeling.
+Onze groep : Luc, Kristel, Lara, Chiel, Cedric, Suzanne, Lotta, Jef en ik.
+Eerst duidelijke afspraken maken:
+Wij blijven in een groep (je kan zo ver als je wil vooruit of achteruit of links of rechts gaan maar je moet de groep zien)
+Wij volgen het ritme van Jef (36) om dat hij moeite heeft met stappen
+Als we stoppen en ik introduceer een activiteit mag je kiezen of je wil mee doen. Er is absoluut geen verplichting. Iedereen kiest wat "deelnemen" betekent voor zichzelf.
+Tijdens de wandeling trekken wij foto's met aandacht voor details en mensen. Wie absoluut niet op de foto wil staan moet dit tegen iedereen zeggen.
+Als wij een interessant object op ons pad vinden, nemen wij dit mee
+Ik wou me voor de eerste keer meer richten naar geluiden en mogelijke verhalen. Tijdens de wandeling heb ik een aantal "Haltes" gekozen waar wij voor 5min stil staan. Met de ogen dicht als het kan. Het is herfst. Er zijn veel natuurlijke geluiden van wind, vliegende vogels en huisdieren. Naast de luisteroefeningen heb ik ook een kleine activiteit met klei voorgesteld en ook ogendicht tekenen en een oefening met touw voorgesteld.
+Alles wat meer physique inspanning vraagt en meer avontuurlijk lijkt (zo als als hoog mogelijk boom te raken, of in het mais veld verdwijnen) was al direct een success. Alles wat meer narratieve betekenis moest hebben (zo als nadenken over wat will je loslaten) was wel uitdagend. Het is opmerkelijk dat bij bijna alle activiteiten iedereen mee deed. Onverwacht was dat wij elke keer moesten stoppen wanneer een hond, schaap, paard of koe op ons pad zichtbaar was. Naast een tuin met raskippen hebben wij zeker een half uur gestaan. Iedereen wou een foto van de kippen trekken, veertjes halen, proberen de beesten aan te raken en zo voort.
+Ik moest mij inhouden om niet steeds deze mensen te fotograferen. Ik vind ze ontzettend eerlijk en mooi.
+Wij eindigden onze wandeling terug bij het 'tpASSt-huis. Iedereen nam een object uit onze verzameling en plaatste die op de bank. Zo creéerden wij samen een beeld.
+{{:17a_0423.jpg|}}
+{{:36a_0442.jpg|}}
+**24- 30 September**
+The quest for the silent pens...
+In dit voorjaar heeft 'tpASSt twee evenementen georganiseerd ivm digitale technologieen. Ik was gevraagd om deze evenementen te documenteren en er een representatie van te maken voor een tentoonstelling in November.
+Naast de documentatie foto's heb ik besloten ook een aantal werken te maken samen met autistische mensen van 'tpASSt waar de verbinding tussen analoog en digitaal anders getoond wordt.
+In de aanloop naar het eerste creative atelier had ik een bericht gekregen van de organisatoren met een opmerking. Er zijn een aantal mensen die niet tegen het geluid kunnen dat een stift op papier maakt. Maar mijn activiteit was gebaseerd op met Posca stiften te werken. Posca stiften zijn op waterbasis en geurloos. Ik vind vooral het kleuren gamma zeer aantrekkelijk. Wel, niks aan te doen, ik wil niet dat er deelnemers weg vallen dus ik ging opzoek naar stille stiften. Geen makkelijke taak. Ik heb alle stiften in verschillende kunst winkels uitgeprobeerd. Ik kon niet te veel verschil horen. Maar kon toch wel tot een begrip komen over welke geluiden het gaat. Het is een hoge frequency geluid dat wordt geproduceerd wanneer stiften over het papier schuiven. Ik kan me inbeelden dat wanneer je dit hoort je lichaam erg ongemakkelijk kan voelen.
+Uiteindelijk heb ik verschillende alternatieve bedacht. Ik heb naast stiften ook stempels en inkt mee genomen. Tijdens het atelier is alles vlot verlopen. De grootste uitdaging was niet het geluid maar de techniek en precisie. Alles ging wat te traag hetgeen  zorgde voor verveling bij enkele deelnemers.
+Opmerkelijk was dat de voorgestelde taak het best uitgevoerd werd door Lotta (een niet verbale autistische jonge vrouw). Ik heb haar nu al twee keer ontmoet. Ze communiceert alleen met Cedric. Hij kan letterlijk haar gedachten lezen. Het is een opmerkelijke connectie tussen die twee.