Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- artistic_experiences_with_people_with_autism [2019-08-27 08:27] – rasa
+++ artistic_experiences_with_people_with_autism [2019-08-27 09:04] – rasa
@@ Line 64: / Line 64: @@
 Autisme is een redelijk nieuwe diagnose en in een korte honderd jaar geschiedenis heeft het een lange moeilijke weg afgelegd. In verschillende landen liep dit parcours op een andere manier wat vaak tot een nog groter misverstand leidde, aangaande welke soort zorg deze mensen nodig hebben en welke plaats in onze samenleving zij kunnen nemen. Vele uitspraken en verklaringen over ASS en hoe het wordt verzorgd is wel erg confronterend. **Daar staat naast dat de vraag “waarin en hoe sta ik zelf in dit verhaal?” vaak naar boven kwam. Hoe onderzoek je zoiets als kunstenares zonder iemand te kwetsen of gebruik van te maken.** Het was direct duidelijk voor mij dat ik niet met kunst therapieën, onderwijs of mogelijke oplossingen voor de zorg sector bezig moest zijn maar dat ik hoefde te kijken hoe wij elkaar samen esthetisch vinden en hoe we door deze ontmoetingen elkaar kunnen beïnvloeden. De keer punt was toen "Loud Hands/ Autistic people speaking" by The Autistic Self Advocacy Network in mij handen viel. (Reading notes van de onderzoek https://libarynth.org/autism_related_reading_notes)
-Zonder te lang te wachten heb ik besloten om een meer direct contact met mensen met ASS te gaan zoeken.
+ Zonder te lang te wachten heb ik besloten om een meer direct contact met mensen met ASS te gaan zoeken.
 <blockquote>Mensen denken dat autisme aan de buitenkant zit. Dat je het kunt zien. Maar dat is niet zo. Autisme is onzichtbaar. Het kan aanwezig zijn zonder dat het opvalt. Het zit aan de binnenkant. D. Dumortier , "Van een andere planeet" </blockquote>
@@ Line 88: / Line 88: @@
 Voor alle duidelijkheid makte wij simpele afspraken:
 -Wij blijven in een groep (je kan zo ver als je wil vooruit of achteruit of links of rechts gaan maar je moet de groep zien)
 -Wij volgen het ritme van Jef (36) om dat hij moeite heeft met stappen
 -Als we stoppen en ik introduceer een activiteit mag je kiezen of je wil mee doen. Er is absoluut geen verplichting. Iedereen kiest wat "deelnemen" betekent voor zichzelf.
 -Tijdens de wandeling trekken wij foto's met duidelijke opdracht van die dag. Wie absoluut niet op de foto wil staan moet dit tegen iedereen zeggen.
 -Als wij een interessant object op ons pad vinden, nemen wij dit mee.
@@ Line 98: / Line 103: @@
 https://fo.am/blog/2019/06/03/communicating-through-silence/
-‘tpASST bied ook creatieve ateliers aan mensen met ASS. Meestal gaat het over craft’s of kunst therapie. Ik vond deze twee richtingen niets voor mij daarom heb ik een reeks ateliers over abstract denken voor gesteld. Abstracties zijn erg moeilijk voor autistische mensen. Ik heb er erg goed over nagedacht om een manier te vinden hoe ik op een uitdagende maar veilige manier deze mensen hun eigen abstracties kon laten maken (met tekst of beeld). Ik heb besloten met een soort van defragmenteer proces te werken. Dat betekent dat ik eerst mijn ideeën tot de kleinste puzzelstukjes moest verdelen en dan samen met de groep of individuen stap per stap deze stukken tot een groter eindwerk samen te stellen. Het werkte prima voor de deelnemers maar was erg uitdagend voor mijzelf. Ik ben iemand die meestal vrij spontaan en op intuïtieve wijze werkt. Maar met deze defragmentatie methode moest ik zelf met elke stap meer keuzes maken wat leed tot meer ongewone resultaten.
+‘tpASSt bied ook creatieve ateliers aan mensen met ASS. Meestal gaat het over craft’s of kunst therapie. Ik vond deze twee richtingen niets voor mij daarom heb ik een reeks ateliers over abstract denken voor gesteld. Abstracties zijn erg moeilijk voor autistische mensen. Ik heb er erg goed over nagedacht om een manier te vinden hoe ik op een uitdagende maar veilige manier deze mensen hun eigen abstracties kon laten maken (met tekst of beeld). Ik heb besloten met een soort van defragmenteer proces te werken. Dat betekent dat ik eerst mijn ideeën tot de kleinste puzzelstukjes moest verdelen en dan samen met de groep of individuen stap per stap deze stukken tot een groter eindwerk samen te stellen. Het werkte prima voor de deelnemers maar was erg uitdagend voor mijzelf. Ik ben iemand die meestal vrij spontaan en op intuïtieve wijze werkt. Maar met deze defragmentatie methode moest ik zelf met elke stap meer keuzes maken wat leed tot meer ongewone resultaten.
 Niet alle ateliers verliep als ik heb die bedacht. Af aan toe kreeg ik onverwachte uitdagingen. Bij voorbeeld in de aanloop naar het eerste creative atelier had ik een bericht gekregen van de organisatoren met een opmerking. Er zijn een aantal mensen die niet tegen het geluid kunnen dat een stift op papier maakt. Mijn ganse activiteit was gebaseerd op met Posca stiften te werken. Posca stiften zijn op waterbasis en geurloos. Ik vind vooral het kleuren gamma zeer gevarieerd en aantrekkelijk. Wel, niks aan te doen, ik wou niet dat er deelnemers weg vallen dus ik ging opzoek naar stille stiften. Geen makkelijke taak. Ik heb alle stiften in verschillende kunst winkels uitgeprobeerd. Ik kon niet te veel verschil horen. Maar kon toch wel tot een begrip komen over welke geluiden het gaat. Het is een hoge frequency geluid dat wordt geproduceerd wanneer stiften over het papier schuiven. Ik kon me inbeelden dat wanneer je dit hoort je lichaam erg ongemakkelijk kan voelen.
@@ Line 106: / Line 111: @@
 **Residentie Espacetous in Brussel**
-Om dat communicatie voor ASS mensen vaak uitdagend is en verdiepende gesprekken meestal gebeuren met hulp van visuele symbolen, pictogrammen of zelfs emoji’s heb ik besloten om dit proces ook voor mijn kunstpraktijk te gebruiken.
+{{:0681.jpg|}}
-In Januari ging ik in residentie in Espacetous in Molenbeek, Brussel waar ik de kans had om met buurtbewoners in gesprek te gaan met behulp van de selectie van mijn foto’s. Door een interview van rond een uur lang kwamen mensen van de omgeving (meestal uit kwetsbare sociale omstandigheden) hun levensverhalen delen. Bij elke vraag moesten zij eerst een foto kiezen om met deze dan de vraag te beantwoorden. Na het interview had elke gast een eigen reeks foto’s met tittels samengesteld. Deze reeksen werden ook aan het publiek getoond als eindresultaat van de residentie.
+Een wan de grootste uitdaging voor mensen met ASS blijft communicatie. Alles wat meer complex is valt vaak moeilijk te uitleggen of begrijpen. Verdiepende gesprekken meestal gebeuren met hulp van visuele symbolen, pictogrammen of zelfs emoji’s. Daarom heb ik besloten om dit proces ook in andere velden te gebruiken.
+In Januari ging ik in residentie in Espacetous in Molenbeek, Brussel waar ik de kans had om met buurtbewoners in gesprek te gaan met behulp van de selectie van mijn foto’s. Door een interview van rond een uur lang kwamen mensen van de omgeving (meestal uit kwetsbare sociale omstandigheden) hun levensverhalen delen. Bij elke vraag moesten zij eerst een foto kiezen om met deze dan de vraag te beantwoorden. Na het interview had elke gast een eigen reeks foto’s met tittels samengesteld. Deze reeksen als een try-out tentoonstelling werden ook aan het publiek getoond als eindresultaat van de residentie. Er is een plan om deze project nog verder te trekken en in de lente van 2020 als een openlucht tentoonstelling in Brusselse straten organiseren.
@@ Line 114: / Line 121: @@
 {{:img_1521.jpg|}}
-Na lange gesprekken met mensen met autisme en professionele teams rond het thema reizen is het duidelijk geworden dat op reis gaan en vooral op reis met intellectuele uitdagingen gaan niet bestaat of niet genoeg aangeboden wordt. Ik heb besloten om een retraite te organiseren voor deze mensen met ASS waar je niet alleen op   avontuur naar een onbekende omgeving gaat maar ook een intellectueel creatief programma meemaakt. Met Auti-coach Kristel Binnemans hebben wij een driedaags programma samengesteld rond verbindende communicatie en communicatie met zichzelf. Deze retraite nam plaats op een boerderij in Zarlardingen. Wij telden 6 deelnemers en er is een vraag om een volgende retraite in de herfst te organiseren.
+Na lange gesprekken met mensen met autisme en professionele teams rond het thema reizen en ASS is het duidelijk geworden dat op reis gaan en vooral op reis met intellectuele uitdagingen gaan niet bestaat of niet genoeg aangeboden wordt. Ik heb besloten om een retraite te organiseren voor deze mensen met ASS waar je niet alleen op avontuur naar een onbekende buiende omgeving gaat maar ook een intellectueel creatief programma meemaakt. Met Auti-coach Kristel Binnemans hebben wij een driedaags programma samengesteld rond verbindende communicatie en communicatie met zichzelf. Deze retraite nam plaats op een boerderij in Zarlardingen. Wij telden 6 deelnemers en er is een vraag om een volgende retraite in de herfst te organiseren.
 https://fo.am/blog/2019/07/10/down-rabbit-hole/
@@ Line 120: / Line 127: @@
 **Toon en deelmomenten.**
-Na lange conversaties met het kunstenaarscollectief Oracle, dat toen al een tijdje in palliatieve zorg werkte, hebben wij besloten om onze kennis in verschillende kanten van de Zorgsector samen te brengen. Er waren veel gelijkenissen in werking met autisme en omgaan met mensen van het palliatieve dagcentrum Topaz. Onze samenwerking groeide uit tot een tentoonstelling voor een groep show “Through art we care” in De Markten in Brussel.
+All een tijdtje werk ik als artistieke adviseur samen met het kunstenaarscollectief Oracle. Vorig jaar waren zij bezig met een langdurige project in palliatieve dagzorg centrum Topaz. Na lange gesprekken hebben wij besloten om onze kennis en ervaringen in verschillende kanten van de Zorg samen te brengen en kijken hoe dat kan samenspelen. Er waren veel gelijkenissen in werking met autisme en omgaan met mensen van het palliatieve dagcentrum Topaz. Onze samenwerking groeide uit tot een tentoonstelling voor een groep show “Through art we care” in De Markten in Brussel.
 https://fo.am/blog/2019/04/03/witnessing-care/
-Op het einde van mijn onderzoek was het ook fijn om mogelijkheden te krijgen om kennis en bevindingen te delen met een grotere groep mensen vanuit de kunst en zorg sectoren. Naast een gesprekken rond autisme en mijne parcours van voorbije jaar heb ik een performative Silent tea sessie als een prikkelloze tijd gecreëerd voor de retraite Beyond Zorg in het kader van het Amen&Beyond festival van Vooruit.
+Laatste fase van mijne onderzoek was gericht op informatie delen met coleega's en publiek. Naast open deurdagen in Mei bij 'tpASSt in Geel was het ook fijn om mogelijkheden te krijgen om kennis en bevindingen te tonen aan een grotere groep mensen vanuit de kunst en zorg sectoren. Naast een gesprekken rond autisme en mijne parcours van voorbije jaar heb ik een performative Silent tea sessie als een prikkelloze tijd gecreëerd voor de retraite Beyond Zorg in het kader van het Amen&Beyond festival van Vooruit.
@@ Line 132: / Line 139: @@
 **Conclusies.**
-Als een conclusie deze onderzoek heft me een kans gegeven om individueel artistieke weg te kiezen. Door deze thema te onderzoeken heb ik contacten binnen de Kunstsector versterkt en een volledig nieuwe pad in de Zorgsector gevonden. Zo wil ik verder werken met het concept van prikkellosse omgevingen, participatie en werken in directe contact met mensen in kwetsbare context.
+Als een conclusie deze onderzoek heft me een kans gegeven om individueel artistieke weg te kiezen. Door deze thema te onderzoeken heb ik contacten binnen de Kunstsector versterkt en een volledig nieuwe pad in de Zorgsector gevonden.  Wat ik deze jaar meest buiend vond is vooral begrip van een diepere sensorische gevoeligheid en meerdere manieren van communicatie. Zo wil ik verder werken met het concept van prikkellosse omgevingen, participatie en werken in directe contact met mensen in kwetsbare context.
 <blockquote>The most notable example of this is the intense world theory. This theory claims that autism is a product of ‘hyper’ sensitivity rather than ‘hypo’ sensitivity as had been previously thought. In the words: