This is an old revision of the document!


1. De Skeletvrouw: het principe van leven/dood/leven in de liefde aanvaarden

Het verhaaltje van de skeletvrouw: die over de rotsen in de zee werd geworpen (waarom weten ze niet). Een visser vangt haar aan zijn haak en probeert weg te rennen maar ze hobbelt erachteraan vast aan zijn haak; Uiteindelijk is hij niet meer bang en legt hij haar beenderen op de juiste plaats en bedekt haar met huid. Snachts gaat hij slapen en er rolt een traan uit zijn oog. De skeletvrouw begint eraan te drinken. het is als een rivier die haar grote dorst lest. Ze haalt zijn hart uit het lichaam als een trommel en trommelt 'vlees, vlees, vlees'.En daarna kruipt ze bij de man onder het deken.

transformatieve cycli: dingen moeten sterven vervangen worden door andere
wanneer geliefden deze cycli kunnen aanvaarden, dan winnen ze samen aan kracht

voor een echte relatie kan je niet om de noodzaak heen van het sterven en de schok van een nieuwe geboorte. het is een fundamenteel element van de instinctieve natuur. Het archetype van leven/dood/leven wordt in veel hedendaagse culturen verkeerd begrepen; De Vrouwe Dood os iets negatief, terwijl bij de maya's of in India bijvoorbeeld de Vrouwe Dood evengoed degene is die troost schenkt; die de kindjes juist draait zodat ze kunnen geboren worden; die de handen van de vroedvrouw leidt,…

Dichters: zonder de dood heeft niets waarde, zonder de dood is er geen duisternis waarin de diamant kan schitteren.

  • de_ontembare_vrouw.1417601326.txt.gz
  • Last modified: 2014-12-03 10:08
  • by barbara.raes