Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

Link to this comparison view

Both sides previous revision Previous revision
Next revision
Previous revision
garden_sermon [2011-10-10 13:25] theunkarelsegarden_sermon [2011-10-12 14:08] (current) theunkarelse
Line 2: Line 2:
  
 Spoken during a Church service in October 2011, dedicated to the [[church_garden]] in Amsterdam.\\ Spoken during a Church service in October 2011, dedicated to the [[church_garden]] in Amsterdam.\\
-It starts with the clear statement: **The Bible is truly a gardenbook.**\\+This sermon is part of the year-theme of righteousness; interpreted here as the freedom to develop according to your own nature.\\
  
 Some main points made: Some main points made:
Line 8: Line 8:
   * the Bible starts with a garden and ends with a garden-city   * the Bible starts with a garden and ends with a garden-city
   * vineyards and weeds as rich metaphors   * vineyards and weeds as rich metaphors
-  * Paradise can'be made by man, but they can create meaningful symbols of hope+  * humans may not be able to build paradise(permaculture is hard to establish) but we can create meaningful symbols of hope
   * the scene when Christ returns from the afterlife and Mary Magdalene mistakes him for the gardener   * the scene when Christ returns from the afterlife and Mary Magdalene mistakes him for the gardener
  
 +It starts with the clear statement: **The Bible is truly a gardenbook.**\\ 
 +\\ 
 +\\
  
 In Dutch:\\ In Dutch:\\
Line 23: Line 25:
 Gemeente, gasten in ons midden, Gemeente, gasten in ons midden,
  
-De Bijbel is een echt tuinboek. Als je er een beetje op gaat letten, kom je overal tuinen te-gen. Gewone tuinen, Koninklijke tuinen, maar vooral ook tuinen die iets zeggen over Gods diepste bedoelingen met het leven. Of tuinen waarin dingen gebeuren die daar iets over zeggen.+De Bijbel is een echt tuinboek. Als je er een beetje op gaat letten, kom je overal tuinen tegen. Gewone tuinen, Koninklijke tuinen, maar vooral ook tuinen die iets zeggen over Gods diepste bedoelingen met het leven. Of tuinen waarin dingen gebeuren die daar iets over zeggen.
  
 Een tuin was in Israël – zoveel wordt wel duidelijk – een geliefd ding. Een huis met een tuin met bomen en kruiden bezitten, dat was een droom die veel Israëlieten met zich meedroegen. Als Jeremia namens God de ballingen in Babel mag bemoedigen zegt hij: ‘Bouw huizen en ga daarin wonen, leg tuinen aan en eet van de opbrengst’ en daarna volgen er nog wat heerlijkheden. Om eerlijk te zijn heb ik dat eerste – bouw huizen- altijd wel begrepen, maar dat tweede –leg tuinen aan- wat minder. Als ik het had mogen bedenken had ik iets gezegd als: bouw huizen, maak er een mooi balkon aan (of een dakterras) en geniet van de tuin van de buren. Maar dat zegt vooral iets over mij. Een tuin was in Israël – zoveel wordt wel duidelijk – een geliefd ding. Een huis met een tuin met bomen en kruiden bezitten, dat was een droom die veel Israëlieten met zich meedroegen. Als Jeremia namens God de ballingen in Babel mag bemoedigen zegt hij: ‘Bouw huizen en ga daarin wonen, leg tuinen aan en eet van de opbrengst’ en daarna volgen er nog wat heerlijkheden. Om eerlijk te zijn heb ik dat eerste – bouw huizen- altijd wel begrepen, maar dat tweede –leg tuinen aan- wat minder. Als ik het had mogen bedenken had ik iets gezegd als: bouw huizen, maak er een mooi balkon aan (of een dakterras) en geniet van de tuin van de buren. Maar dat zegt vooral iets over mij.
Line 35: Line 37:
  
 De profeten van Israël en ook Jezus zelf kozen dus graag het beeld van de tuin of de wijngaard uit om iets duidelijk te maken van Gods bedoelingen met zijn volk en vooral met de hele wereld. En dát ze dat deden ging al terug op wat God zelf volgens Genesis 2 ook deed: een tuin aanleggen als proeftuin voor zijn bedoelingen met ons mensen. De profeten van Israël en ook Jezus zelf kozen dus graag het beeld van de tuin of de wijngaard uit om iets duidelijk te maken van Gods bedoelingen met zijn volk en vooral met de hele wereld. En dát ze dat deden ging al terug op wat God zelf volgens Genesis 2 ook deed: een tuin aanleggen als proeftuin voor zijn bedoelingen met ons mensen.
-*Als we vanuit dát gezichtspunt naar de tuin van Jeruzalemkerk gaan kijken zien we toch wel een hele hoop moois. Laat ik beginnen met wat mij een paar jaar geleden al weer heel erg geraakt heeft. Cocky en Teun hebben toen samen met anderen en ons een kunstproject gedaan over de kerktuin. Alles moest samenkomen in een soort kerkdienst ’s morgens heel vroeg, waarin we zouden luisteren naar vogelgeluiden en waarin er ook een plantenlied gezongen zou worden. Dat plantenlied ontstond zo. Cocky en Teun gingen onderzoeken wat voor plantjes er nou nog in de tuin groeiden. Dat bleken vooral een stuk of twintig soorten onkruid te zijn, zoals we hebben gezien. Maar toen ze gingen onderzoeken wat de eigenschappen van al die plantjes waren, bleek de één geneeskrachtig en de ander watervasthoudend te zijn en kwamen we tot de conclusie dat wat wij ónkruid noemen eigenlijk gewoon krúid is. Ik vond dat zó prachtig, dat zij ons in de kerk leerden om met andere ogen naar de natuur te kijken. We hebben toen hele mooie gesprekken gehad over wat nou eigenlijk schepping is. En ook over genade: dat God anders naar ons kijkt dan wijzelf of anderen vaak doen. Dat wij onszelf soms als onkruid zien, maar dat God dan zegt: nee, in mijn ogen ben je kruíd!+Als we vanuit dát gezichtspunt naar de tuin van Jeruzalemkerk gaan kijken zien we toch wel een hele hoop moois. Laat ik beginnen met wat mij een paar jaar geleden al weer heel erg geraakt heeft. Cocky en Theun hebben toen samen met anderen en ons een kunstproject gedaan over de kerktuin. Alles moest samenkomen in een soort kerkdienst ’s morgens heel vroeg, waarin we zouden luisteren naar vogelgeluiden en waarin er ook een plantenlied gezongen zou worden. Dat plantenlied ontstond zo. Cocky en Teun gingen onderzoeken wat voor plantjes er nou nog in de tuin groeiden. Dat bleken vooral een stuk of twintig soorten onkruid te zijn, zoals we hebben gezien. Maar toen ze gingen onderzoeken wat de eigenschappen van al die plantjes waren, bleek de één geneeskrachtig en de ander watervasthoudend te zijn en kwamen we tot de conclusie dat wat wij ónkruid noemen eigenlijk gewoon krúid is. Ik vond dat zó prachtig, dat zij ons in de kerk leerden om met andere ogen naar de natuur te kijken. We hebben toen hele mooie gesprekken gehad over wat nou eigenlijk schepping is. En ook over genade: dat God anders naar ons kijkt dan wijzelf of anderen vaak doen. Dat wij onszelf soms als onkruid zien, maar dat God dan zegt: nee, in mijn ogen ben je kruíd!
  
 Nou, zo is het verhaal begonnen. En vervolgens zijn Cocky en Theun samen met anderen aan het werk gegaan in de tuin. Want hoe boeiend kruid ook is: echt mooi is het niet en om nou geneeskrachtige drankjes te gaan maken …. Nee, een eetbare tuin moest het worden, met vruchtbomen, eetbare kruiden, pompoenen en courgettes en als het kon een beetje kleur. En het was zo mooi om te zien hoe dat stukje woestijn rond de kerk langzaam begon te bloeien. De grond werd op natuurlijke wijze verbeterd en er werd van alles geplant en het bleek dat ook dit stadstuintje weer kon gaan bloeien. En de buren, die er eerst weinig van snapten, begonnen langzaam door te krijgen dat hier iets moois gebeurde en werden steeds enthousiaster. En vandaag hebben we dus een soort oogstdienst, de vrucht van een paar jaar zweten en vooral liefdevolle aandacht voor onze tuin. Ik hoop dat we allemaal beseffen dat dit veel meer betekent dan theedrinken van kruiden uit eigen tuin. Hier is echt iets moois gebeurd! Nou, zo is het verhaal begonnen. En vervolgens zijn Cocky en Theun samen met anderen aan het werk gegaan in de tuin. Want hoe boeiend kruid ook is: echt mooi is het niet en om nou geneeskrachtige drankjes te gaan maken …. Nee, een eetbare tuin moest het worden, met vruchtbomen, eetbare kruiden, pompoenen en courgettes en als het kon een beetje kleur. En het was zo mooi om te zien hoe dat stukje woestijn rond de kerk langzaam begon te bloeien. De grond werd op natuurlijke wijze verbeterd en er werd van alles geplant en het bleek dat ook dit stadstuintje weer kon gaan bloeien. En de buren, die er eerst weinig van snapten, begonnen langzaam door te krijgen dat hier iets moois gebeurde en werden steeds enthousiaster. En vandaag hebben we dus een soort oogstdienst, de vrucht van een paar jaar zweten en vooral liefdevolle aandacht voor onze tuin. Ik hoop dat we allemaal beseffen dat dit veel meer betekent dan theedrinken van kruiden uit eigen tuin. Hier is echt iets moois gebeurd!
Line 49: Line 51:
 De eerste les is, dat de opdracht uit Genesis 2, de opdracht om de tuin van God te bewerken en te bewaken, nog steeds geldt en vol beloften is. Wat ík geleerd heb van het kerktuinproject is, dat de schepping van God de belofte in zich draagt om opnieuw te gaan bloeien en vrucht te dragen. Je vraagt je wel eens af waar je moet beginnen als het om rentmeesterschap over de schepping gaat. De kerktuin leert ons: gewoon bij het stukje aarde dat jij tot je beschikking hebt. Zo’n arm stukkie grond bij de kerk: je geeft er wat liefde aan en er gebeuren wonderen! En er gebeurt ook meteen meer dan alleen in de aarde: er gebeurt wat met de buurt, met de mensen in de buurt, met jezelf. En vooral die ontdekking van het regenerend vermogen van de aarde is zo bijzonder om mee te maken. Het geeft je ook hoop voor de buurt, waar al zoveel vernieuwd is maar ook nog zoveel nodig is. Dat lijkt me de eerste les. De eerste les is, dat de opdracht uit Genesis 2, de opdracht om de tuin van God te bewerken en te bewaken, nog steeds geldt en vol beloften is. Wat ík geleerd heb van het kerktuinproject is, dat de schepping van God de belofte in zich draagt om opnieuw te gaan bloeien en vrucht te dragen. Je vraagt je wel eens af waar je moet beginnen als het om rentmeesterschap over de schepping gaat. De kerktuin leert ons: gewoon bij het stukje aarde dat jij tot je beschikking hebt. Zo’n arm stukkie grond bij de kerk: je geeft er wat liefde aan en er gebeuren wonderen! En er gebeurt ook meteen meer dan alleen in de aarde: er gebeurt wat met de buurt, met de mensen in de buurt, met jezelf. En vooral die ontdekking van het regenerend vermogen van de aarde is zo bijzonder om mee te maken. Het geeft je ook hoop voor de buurt, waar al zoveel vernieuwd is maar ook nog zoveel nodig is. Dat lijkt me de eerste les.
  
-De tweede les is die van de wijngaard. Voor God is de metafoor van de wijngaard blijkbaar een heel geschikte om zijn bedoelingen met ons leven kenbaar te maken. Wat is die bedoeling? Volgens Jesaja 5 zijn dít de vruchten waar God naar uit-kijkt in ons leven: recht en rechtsbetrachting. In het Hebreews: misjpat en tsedakah. Twee kern-woorden, die samen duidelijk maken hoe God het leven bedoeld heeft: dat het goed zit tussen God en mensen en mensen onderling. En wat is de be-doeling volgens de gelijkenis van Jezus? Niets anders dan dat we ons leven in dienst stellen van het Koninkrijk van recht en gerechtigheid dat God bezig is te doen komen en dat in Jezus een beslissende stap dichterbij is gekomen. Allebei de verhalen zijn op het scherp van de snede en maken dus duidelijk dat het hier niet om vrijblijvende of onbelangrijke zaken gaat. Het gaat uiteindelijk om zaken van leven en dood.+De tweede les is die van de wijngaard. Voor God is de metafoor van de wijngaard blijkbaar een heel geschikte om zijn bedoelingen met ons leven kenbaar te maken. Wat is die bedoeling? Volgens Jesaja 5 zijn dít de vruchten waar God naar uit-kijkt in ons leven: recht en rechtsbetrachting. In het Hebreews: **misjpat** en **tsedakah**. Twee kern-woorden, die samen duidelijk maken hoe God het leven bedoeld heeft: dat het goed zit tussen God en mensen en mensen onderling. En wat is de be-doeling volgens de gelijkenis van Jezus? Niets anders dan dat we ons leven in dienst stellen van het Koninkrijk van recht en gerechtigheid dat God bezig is te doen komen en dat in Jezus een beslissende stap dichterbij is gekomen. Allebei de verhalen zijn op het scherp van de snede en maken dus duidelijk dat het hier niet om vrijblijvende of onbelangrijke zaken gaat. Het gaat uiteindelijk om zaken van leven en dood.
  
-De tuin leert ons dus veel over Gods bedoelin-gen. Het zijn lessen die ons in beweging kunnen zetten, om te doen wat we moeten doen en kunnen doen. Maar er is tenslotte nog één ding wat we goed moeten beseffen: de Bijbel geeft ons nergens aanleiding om te geloven dat wíj mensen het paradijs kunnen bouwen. We kunnen een heleboel doen, maar volmaakt zal het nooit worden. Daarvoor zit het kwaad eenvoudig te diep: in de wereld, in de structuren maar ook in ons eigen hart. En ieder die een beetje om zich heen kijkt zal de Bijbel hierin gelijk geven!+De tuin leert ons dus veel over Gods bedoelingen. Het zijn lessen die ons in beweging kunnen zetten, om te doen wat we moeten doen en kunnen doen. Maar er is tenslotte nog één ding wat we goed moeten beseffen: de Bijbel geeft ons nergens aanleiding om te geloven dat wíj mensen het paradijs kunnen bouwen. We kunnen een heleboel doen, maar volmaakt zal het nooit worden. Daarvoor zit het kwaad eenvoudig te diep: in de wereld, in de structuren maar ook in ons eigen hart. En ieder die een beetje om zich heen kijkt zal de Bijbel hierin gelijk geven!
  
 Maar het geweldige is, dat de Bijbel het daar niet bij laat. In de tuin van Eden, waar de mens zijn onschuld verliest, geeft God meteen een be-lofte, dat hijzelf eens zal afrekenen met het binnengedrongen kwaad. En als een profeet als Jesaja mag gaan dromen over de toekomst (in hoofdstuk 35) dan lezen we: ‘De woestijn zal zich verheugen, de dorre vlakte zal vrolijk zijn, de wildernis zal jubelen en bloeien, als een lelie welig bloeien, jubelen en juichen van vreugde.’ En als Jezus opstaat uit de dood verschijnt hij aan Maria Magdalena in de tuin en denkt zij dat hij de tuinman is. En kunstenaars als Rembrandt zagen daarin een mooi beeld: in zekere zin ís Jezus de tuinman, maar dan van de nieuwe schepping die komen gaat. Maar het geweldige is, dat de Bijbel het daar niet bij laat. In de tuin van Eden, waar de mens zijn onschuld verliest, geeft God meteen een be-lofte, dat hijzelf eens zal afrekenen met het binnengedrongen kwaad. En als een profeet als Jesaja mag gaan dromen over de toekomst (in hoofdstuk 35) dan lezen we: ‘De woestijn zal zich verheugen, de dorre vlakte zal vrolijk zijn, de wildernis zal jubelen en bloeien, als een lelie welig bloeien, jubelen en juichen van vreugde.’ En als Jezus opstaat uit de dood verschijnt hij aan Maria Magdalena in de tuin en denkt zij dat hij de tuinman is. En kunstenaars als Rembrandt zagen daarin een mooi beeld: in zekere zin ís Jezus de tuinman, maar dan van de nieuwe schepping die komen gaat.
  • garden_sermon.1318253144.txt.gz
  • Last modified: 2011-10-10 13:25
  • by theunkarelse