Ontmoetingen in het sociaal restaurant van LDC Randstad, mei 2012

research notes for debrouillardise et coquetterie

In gesprek met Buyst Jeanne, geboren te Molenbeek op 9/04/1931, met de hulp van Mariette (Limburg, 1934) en Jeanne (Ixelles, 1939)

Ik moet es peizen… Ik droeg zelfgemaakte chaussetekes, door mama gebreid. lange koussen met jartellen, da bestond nog niet. Corset met baleinen, ne gaine in elastiek, dat droeg ik tjdens den oerlog.

Ikzelf kost toen niet breien, heb da in school wel geleerd, maar toen kon ik geen chaussettes breien.

Mijn moeder breide koussen voor de hele familie, ze kreeg daar 30 frank voor. We waren een groete familie, mij moeders had vijf broers en zussen. Mijn tante naaide ‘collen’ voor mannenhemden, vroeger waren de collen appart met knopen. Ze deed dit voor haar werk, en ook voor de familie.

Haar wol kocht ze in de hoek van de chaussee de Gand, een grote winkel nefen de forum.

Ik droeg: lange rokken, tot onder onze knie moesten die zijn, en platte schienen.

we droegen ERSATZ, ik weet niet meer goed of het stof of papier was…het verbrande snel, was rap kapot. er was in den oerlog geen katoen of geen laine. De kleuren waren gewoen zwart, bruin of blauw, geen wit. Kouskes waren donkergrijs.

Laine kochten we ofwel op de markt, ofwel in de winkel. Doe bij de Lemme was wol, ook nog bij een andere bij de gemeenteploch, op den hoek, ik denk dat die nog bestaat. De wol was duur, in den tijd was vijf frank véél ! Er was nog een laine winkel Chaussée de Gand, maar ik kom niet op de naam. In Jette in de rue Léopold was er ook éne, daar heb ik veel laine gekocht.

Ik had twee rokken: een die ge kon dragen wanneer de andere in de was was. Een paar of twee drei koussen, vijf onderbroeken.

Broeken dragen mocht niet. Mijn boma zei altijd dat wanneer de vrouwen een broek zouden dragen, het de einde van de wereld zou zijn.

Nu is alles gemakkelijk, nu ga je naar de winkel. Enfin als ge geld hebt.

Veur zondagfiest hadden we wel een scheun kliedje, maar geen wit hé, geweun. Daze mocht ge niet alle dogen aan doen, niet in de wiek. Maar het was effen als deze, luxe bestond niet. Het was gewoon propoerder.

  • resilients/interview_jeanne_van_molenbeek.txt
  • Last modified: 2013-02-08 07:55
  • by nik